Peer-to-Peer (P2P) netwerk, de complete gids
Het delen van informatie en bronnen is een belangrijk onderdeel van informatietechnologie. Een peer-to-peer (P2P) -netwerk kan uw bedrijf helpen efficiënter te groeien door de connectiviteit en toegang tot gedeelde bronnen te verbeteren.
Een peer-to-peer-netwerk is een platform waarop twee of meer computersystemen verbinding maken om bronnen te delen.
In dit artikel zullen we u de complete gids geven over het peer-to-peer (P2P) netwerk en de algemene aspecten ervan.Laten we deze recensie nu in detail bekijken.
Wat is het P2P-netwerk?
Een peer-to-peer-netwerk (P2P) verwijst doorgaans naar een groep apparaten die bestanden opslaan en delen. Elke deelnemer of knooppunt fungeert hier als een individuele peer. Gewoonlijk voeren alle knooppunten dezelfde taken uit en hebben ze hetzelfde vermogen.
In termen van financiële technologie verwijst het woord peer-to-peer meestal naar de uitwisseling van cryptocurrencies of digitale activa via een gedistribueerd netwerk. Zonder tussenkomst van tussenpersonen, stelt een P2P-platform de kopers en verkopers in staat om transacties uit te voeren. Sommige websites bieden ook een P2P-omgeving die geldgevers en leners met elkaar verbindt.
Hoe werkt het P2P-netwerk?
Zonder centrale beheerder of server wordt een P2P-systeem meestal onderhouden door een gedistribueerd netwerk van gebruikers. Dit komt doordat elk knooppunt een kopie van de bestanden bevat die zowel als client als server voor andere knooppunten fungeert.
In de traditionele client-serversystemen downloaden clientapparaten bestanden van een gecentraliseerde server. Terwijl elk knooppunt bestanden van andere knooppunten kan downloaden of bestanden naar hen kan uploaden in P2P-netwerken. Hier delen de aangesloten apparaten bestanden die op hun harde schijven zijn opgeslagen. Met softwaretoepassingen kunnen gebruikers andere apparaten op het netwerk opvragen om bestanden te vinden en te downloaden.
Zodra een gebruiker een bepaald bestand heeft gedownload, kan hij / zij fungeren als bron van dat bestand. P2P-netwerken zijn doorgaans sneller en efficiënter omdat elk knooppunt bestanden opslaat, verzendt en ontvangt. P2P-systemen zijn ook zeer goed bestand tegen cyberaanvallen vanwege hun gedistribueerde architectuur. In tegenstelling tot traditionele modellen hebben P2P-netwerken geen single point of failure.
P2P-netwerktypes
1) Ongestructureerde P2P-netwerken
De ongestructureerde P2P-netwerken zijn relatief eenvoudiger te bouwen. Omdat de zoekopdrachten naar het hoogst mogelijke aantal peers worden verzonden, is mogelijk een hoger CPU- en geheugengebruik vereist. Dit heeft op zijn beurt de neiging om het netwerk te overspoelen met vragen.
Deze systemen zijn bestand tegen hoge churn-tarieven. Churn betekent het aantal gebruikers dat zich bij het netwerk aansluit en het verlaat. Het gebrek aan structuur kan het voor gebruikers moeilijk maken om zeldzame inhoud te vinden.
2) Gestructureerde P2P-netwerken
De gestructureerde P2P-netwerken zorgen voor een specifiek georganiseerde architectuur. Hiermee kunnen de knooppunten efficiënt naar bestanden zoeken. Deze zijn niet eenvoudig te bouwen in vergelijking met de ongestructureerde P2P-netwerken. Deze systemen zijn minder goed bestand tegen hoge churn-tarieven.
3) Hybride P2P-netwerken
Hybride P2P-netwerken voegen het conventionele client-server-model samen met enkele aspecten van de peer-to-peer-architectuur. Er zijn veel verschillende hybride netwerken. Hybride modellen hebben de neiging om verbeterde algehele prestaties te bieden in vergelijking met de andere twee typen.
P2P-netwerktoepassingen
1) Bestanden delen: Bestandsdeling is het proces waarbij de bestanden worden verstrekt en de gebruikers toegang krijgen om via internet te downloaden. File sharing maakt gebruik van het Peer-to-peer netwerkmodel, waarbij de personal computers van de gebruikers worden gezien als de peers in het netwerk. Peer-to-peer-bestandsdeling verschilt van bestandsuitwisseling doordat het downloaden van bestanden van een peer-to-peer-netwerk niet hoeft te worden geüpload.
2) Bio-informatica: Peer-to-peer-netwerken beginnen ook de aandacht te trekken van verschillende wetenschappers, vooral degenen die werken met grote datasets zoals bio-informatica. Peer-to-peer-netwerken kunnen worden gebruikt om grote programma’s uit te voeren die grote hoeveelheden gegevens verwerken. Bijvoorbeeld tests om kandidaat-geneesmiddelen te identificeren. Dit is mogelijk omdat peer-to-peer-netwerken goed schalen.
3) Kunstmatige intelligentie: Swarm intelligence (SI) is een kunstmatige intelligentietechniek die gebaseerd is op de studie van collectief gedrag in gedecentraliseerde, zelfgeorganiseerde systemen. Een peer-to-peer-netwerk kan worden gebruikt om de zwermintelligentie op te bouwen waarbij elke peer in het netwerk verwijst naar een enkele agent.
4) Grid computing: Grid computing is een opkomend computermodel dat de mogelijkheid biedt om computers met hoge doorvoer uit te voeren. Gewoonlijk via internet om grootschalige rekenproblemen op te lossen, gebruiken Grids de bronnen van veel afzonderlijke computers (peers) die via een netwerk zijn verbonden. Rasters bieden de mogelijkheid om berekeningen uit te voeren op grote gegevenssets, door ze op te splitsen in veel kleinere.
P2P-netwerkbeperkingen
Het gebruik van P2P-netwerken op blockchains brengt ook enkele beperkingen met zich mee. Transacties toevoegen aan een blockchain vereist een enorme hoeveelheid rekenkracht. Dit komt omdat gedistribueerde grootboeken op elk knooppunt moeten worden bijgewerkt in plaats van op een centrale server.
Dit zorgt voor een goede beveiliging, maar het beperkt de efficiëntie aanzienlijk. Dit is een van de grootste obstakels als het gaat om schaalbaarheid en brede acceptatie. Enkele van de opmerkelijke voorbeelden zijn het Ethereum Plasma, Lightning Network en het Mimblewimble-protocol.
Tijdens hard-fork-evenementen zijn de aanvallen die kunnen plaatsvinden een andere mogelijke beperking. Het staat de groepen knooppunten vrij om de code te kopiëren en te wijzigen en zich af te splitsen van de hoofdketen om een nieuw, parallel netwerk te vormen. Beide ketens kunnen kwetsbaar worden voor replay-aanvallen als de vereiste beveiligingsmethoden niet correct worden toegepast.
Bovendien maakt het gedistribueerde karakter van P2P-netwerken het relatief moeilijk om ze te controleren en te reguleren. Verschillende P2P-applicaties en bedrijven raakten betrokken bij illegale activiteiten en inbreuken op het auteursrecht.
Gevolgtrekking
Peer-to-peer-architectuur vormt de kern van de blockchains die cryptocurrencies mogelijk maken. Het kan op veel verschillende manieren worden ontwikkeld en gebruikt. Door transactiegrootboeken te distribueren over grote netwerken van knooppunten, biedt P2P-architectuur beveiliging, weerstand tegen censuur en decentralisatie.
P2P-systemen vinden hun uitgebreide toepassingen in blockchain-technologie. P2P-systemen, variërend van netwerken voor het delen van bestanden tot platforms voor het verhandelen van energie, kunnen ook dienen voor andere gedistribueerde computertoepassingen.
Peer-to-peer computing is een opkomende technologie die voortdurend in ontwikkeling is en nieuwe toepassingen vindt. Aangenomen wordt dat de technologie steeds belangrijker zal worden naarmate nieuwe gebieden deze gaan toepassen.